Κοινωνία, τι πραγματικά σημαίνει η λέξη κοινωνία? Πού πραγματικά βρισκόμαστε σαν κοινωνία? Ερωτήματα που ίσως δεν απαντηθούν ποτέ…..

Ως μαθήτρια , νομίζω πως μπορώ να αλλάξω τον κόσμο, να κάνω την διαφορά, αλλά ίσως είμαι πολύ μικρή για να το καταφέρω αυτό. Το πρόβλημα μου ξεκινάει από το σχολείο. Καθημερινά βλέπω στα μάτια πολλών συμμαθητών μου την αδικία, μια αδικία που με πνίγει. Τίποτα ενδιαφέρον δεν συμβαίνει ποτέ, μόνο τσιγάρο καφές και που και που λίγο ξύλο για να μην βαριόμαστε. Αλλά πού είναι η ουσία, τι θα κινούσε την περιέργεια κάποιου. Οι καθηγητές δεν θα έπρεπε να κάνουν κάτι?

Πρόβλημα νούμερο δυο. Τα παιδιά της ηλικίας μου έχουν πάψει να έχουν ενδιαφέροντα και το μόνο που τους απασχολεί είναι πόσους followers έχουν ή πώς θα αρέσουν. Και ερωτώ γιατί οι περισσότεροι είναι έτσι? Πάλι ως μαθήτρια αισθάνομαι αποκομμένη από τους συμμαθητές μου, δεν μπορώ να κάνω εποικοδομητικές συζητήσεις, αλλά ούτε να τους καταλάβω όταν μιλάνε. Οι μέρες μου στο σχολείο περνάνε αργά και βασανιστικά. Μέσα σε όλη αυτή την μάζα παιδιών δεν μου φαίνεται να ξεχωρίζει κανείς. Από τον τρόπο ντυσίματος μέχρι και την γλώσσα του σώματος είναι ίδιοι. Ποτέ μου νομίζω δεν θα μπορέσω να τους καταλάβω.

Νομίζοντας πως μπορώ να ταιριάξω έκανα το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσα να κάνω, να τους μιμηθώ. Να προσπαθήσω να τους μοιάσω για να μπορέσω να ταιριάξω. Όταν το έκανα δεν μπορούσα να το καταλάβω , συνειδητοποίησα όμως πως αυτό ήταν λάθος. Συμβουλή από κάποια που αισθάνεται πως δεν ταιριάζει με τους συνομήλικους της, μην αλλάξετε για κανέναν, μείνετε αυτοί που είστε , μην νοιαστείτε ούτε λεπτό για το πώς σας βλέπουν οι άλλοι, απλώς να είστε εσείς!!!!!!!!!

Κωνσταντίνα Χ., 15 ετών