| Γράφει ο: ΡΟΥΣΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ |
Τι είναι η εφηβεία? Όποιον και να ρωτήσουμε, μας απαντάει ότι είναι η περίοδος ανάμεσα στην παιδική ηλικία και την ενηλικίωση, μια περίοδος που αρχίζει με την ήβη. Η έννοια της εφηβείας είναι πολύ περισσότερο διφορούμενη απ'ό,τι φαίνεται στην αρχή, κι αυτό γιατί αντανακλά τη στάση της κοινωνίας απέναντι στα νεαρά της μέλη, καθώς και τις σοβαρές επιπτώσεις που θα έχει πάνω τους.
Θεωρούμε ότι, σχηματικά, μπορούμε νε ξεχωρίσουμε δύο στιγμές στην εφηβεία: η πρώτη χαρακτηρίζεται από ανταρσία προς το οικογενειακό περιβάλλον και επιθετικότητα προς κάθε εξουσία, εκδηλώσεις που είναι όμως ακόμα ασυνάρτητες και ακατάστατες.
Με την αφύπνιση των σεξουαλικών επιθυμιών, το άτομο αποκόβεται πια απ'τον κόσμο του παιδιού και εισέρχεται στον κόσμο των ενηλίκων. Οι σχέσεις του εφήβου με τους γονείς του συχνά περνούν κρίση. Τα άτομα κύρους, που ως τότε είναι περισσότερο οι γονείς, αμφισβητούνται μέσα από την αναζήτηση της ανεξαρτησίας και της αυτονομίας του έφηβου. Καινούρια πρότυπα μπαίνουν στη θέση των παλιών. Τα πρότυπα αυτά μπορεί να προέρχονται από έναν κόσμο απομακρυσμένο από την οικογένεια του παιδιού. Στην εφηβεία, το παιδί ψάχνει να γνωρίσει τον εαυτό του και αν δεν είναι ενημερωμένο από μια συζήτηση με τους γονείς του, παίρνει λάθος αποφάσεις κι έτσι μπορεί να καταστρέψει τη ζωή του. Οι γονείς έχουν καθήκον να ενημερώνουν τα παιδιά από μια ηλικία και μετά για τα μεταδιδόμενα νοσήματα, τη χρήση ουσιών αλλά και τα σεξουλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, παίρνοντας τις κατάλληλες προφυλάξεις.
