| Γράφει η: ΜΩΥΣΙΑΔΟΥ ΑΛΙΚΗ |
"Η ηλικία της επανάστασης", έτσι αποκαλούν πολλοί την εφηβεία, μια περίοδο σταθμός στη ζωή όλων μας. Από τα βάθη των αιώνων και μέχρι σήμερα, ο κόσμος της εφηβείας προβάλλει σαν μια άγνωστη χώρα που προκαλεί αντιφατικά συναισθήματα. Άλλοτε φοβίζει, άλλοτε εκπλήσσει και άλλοτε συγκινεί. Είναι μια άγνωστη για τους γονείς χώρα που βλέπουν από τη μια στιγμή στην άλλη το παιδί τους να μεταμορφώνεται σε κάποιον άλλον. Κάποιον που προτάσσει τις δικές του επιθυμίες και πειραματίζεται να ανακαλύψει τον εαυτό του και να χαράξει τη δική του πορεία ζωής . Άγνωστη χώρα και για τον ίδιο τον έφηβο καθώς παρακολουθεί σαν αμήχανος θεατής συναρπαστικές έως και ακατανότητες αλλαγές να συμβαίνουν στο σώμα, στο μυαλό και στον ψυχισμό του. Χρώματα ζωντανά και συναρπαστικά. Φόβοι, έρωτες, θυμός, απογοήτευση, χαρά και λύπη. Σκέψεις που ταράζουν το μυαλό και το σώμα. Όνειρα που τροφοδοτούν τον ύπνο. Αυτός είναι ο γοητευτικός κόσμος της εφηβείας.
Παράλληλα, με αφορμή το βήμα που μου δίνεται σήμερα θα ήθελα να καταθέσω την προσωπική μου μαρτυρία προς όφελος των εφήβων. Στο μονοπάτι της ενηλικίωσής μου, όπως και οι περισσότεροι έφηβοι, ήρθα αντιμέτωπη με πρωτόγνωρες δυσκολίες και αναπάντητα ερωτήματα. Το πιο δυσχερές από όλα είναι η κατανόησή τους χωρίς καμία βοήθεια. Είχα μεγάλη ανάγκη να κατανοήσω όλα αυτά που μου συνέβαιναν και με εγκλώβιζαν σε ένα φαύλο κύκλο, μα ήμουν μόνη. 15 ετών και δεν μπορούσα να νοσηλευθώ σε Νοσοκομείο Παίδων. Ένα βράδυ επισκέφθηκα με τη μητέρα μου μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο, παρέμεινα τουλάχιστον 5 ώρες στα επείγοντα, με αποτέλεσμα να ζήσω το θάνατο μιας γριούλας που βρισκόταν δίπλα μου. Το περιστατικό αυτό με στιγμάτισε.
Στο δρόμο μου, ενώ είχα απορριφθεί από αρκετούς φορείς υγείας, βρέθηκε η νεοσύστατη τότε Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) του Νοσοκομείου Παίδων Παν. & Αγλ. Κυριακού. Μια ομάδα γιατρών που αποτελείτε από ψυχολόγους, ψυχιάτρους, παιδιάτρους, διατροφολόγους με αγκάλιασε προσφέροντας μου αυτό που είχα μεγάλη ανάγκη. Βοήθεια και προσοχή. Χάρη στην κα Τσίτσικα Άρτεμις και τους συνεργάτες της βρίσκομαι εδώ σήμερα μαζί σας. Με βοήθησαν να παραδεχτώ και να κατανοήσω αρχικά, τα προβλήματα μου και στη συνέχεια να τα καταπολεμήσω. Δεν έχω σταματήσει τον αγώνα μου και σημαντικό ρόλο σ' αυτό έχει διαδραματίσει τόσο η μονάδα όσο και η προσωπική μου ψυχολόγος η Κωνσταντίνα. Είμαι πλέον πιο ώριμη και δυνατή να αντιμετωπίζω τις δοκιμασίες μου. Η φαιά ουσία εντοπίζεται στο να εκτιμήσουμε αυτό που μας δίνεται απλόχερα απ' τη ζωή. Ας αγαπήσουμε τον εαυτό μας για να αγαπηθούμε. Στη Μ.Ε.Υ. μπορώ να απευθυνθώ για ότι με απασχολεί χωρίς να ντρέπομαι και χωρίς να φοβάμαι. Επιπλέον η Μ.Ε.Υ. είναι μια αναπνοή για τους εφήβους καθώς μπορούν να ενημερωθούν για όλα τα ζητήματα που τους απασχολούν δείχνοντας εμπιστοσύνη στα μέλη της. Πόσες φορές αλήθεια, έχουμε νοιώσει την ανάγκη να ανοίξουμε την καρδιά μας σε κάποιον μα φοβόμαστε μήπως μας προδώσει; Οι έφηβοι έχουν την ευκαιρία να εκμυστηρευτούν τις ανησυχίες τους στους ειδικούς της Μονάδας με εχεμύθεια. Έτσι, μέσα από τη συζήτηση θα κατανοήσουν τα προβλήματά τους και θα καταφέρουν να βγουν από το λαβύρινθο μέσα στον οποίο βρίσκονται. Μπορούν να ενημερωθούν για θέματα όπως η διατροφή, ο αθλητισμός, η ακμή, η σεξουαλικότητα, τα ναρκωτικά και άλλα παρεμφερή θέματα.
Από την άλλη μεριά, είναι πολύ σημαντικό να βελτιωθεί ο τρόπος προσέγγισης των γονέων των εφήβων. Οι έφηβοι δεν είναι παιδιά αλλά ούτε και ενήλικες. Έξω από τη Μονάδα μεγαλώνουν με την οικογένειά τους. Γι' αυτό το λόγο, κρίνεται αναγκαίο να παρέχεται στους γονείς ψυχολογική υποστήριξη ώστε να μπορούν να συμπεριφέρονται σωστά στους εφήβους αλλά και για τη δική τους ψυχική ηρεμία. Επιπροσθέτως, θεωρώ πως πρέπει να εγκριθούν και να δοθούν κονδύλια ώστε να δημιουργηθούν κτιριακές εγκαταστάσεις για να στεγαστεί η Μονάδα. Έτσι, η διευθέτηση των περιστατικών θα γίνεται καλύτερα όπως επίσης οι έφηβοι θα μπορούν να νοσηλευθούν σε κλινικές αποκλειστικά διαμορφωμένες για την ομάδα, όποτε φυσικά κρίνεται αναγκαίο. Θα αντιμετωπισθεί με αυτόν τον τρόπο η άσχημη μεταχείριση των περιστατικών από τους γιατρούς που δεν ειδικεύονται στην εφηβική ιατρική και ως επακόλουθο δεν συμπεριφέρονται σωστά απέναντι τους. Κάτι που εγώ έχω ζήσει και δε θα ήθελα να ξαναζήσω.
Τέλος πιστεύω πως πρέπει να δημιουργηθούν επιπλέον Μονάδες Εφηβικής Ιατρικής, με πρότυπο τη Μ.Ε.Υ., έτσι ώστε να ενισχυθεί το έργο που έχει ξεκινήσει η Μ.Ε.Υ. τα τελευταία δύο χρόνια. Ίδρυση όμως φορέων για τους εφήβους έμπρακτα και όχι για κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Κλείνοντας θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ από την καρδιά μου στην κα Άρτεμις Τσίτσικα για την υποστήριξη της από την αρχή της γνωριμίας μας πριν από 3 χρόνια έως σήμερα. Σε μια γυναίκα ορόσημο για μένα την Κωνσταντίνα, καθώς και σε όλους όσους μου έχουν σταθεί όλο αυτόν τον καιρό από τη Μονάδα και το φιλικό μου περιβάλλον. Ευχαριστώ τους γονείς μου για την υπομονή τους.
Ευχαριστώ.
